دکتر محمد رضا یزدچی

امروزه پیشرفت­های فوق‌العاده‌ای که توسط فیزیولوژی عصبی بالینی و تکنیک‌های علوم اعصاب محاسباتی به دست آمد­ه ­است، سیستم را به سمت بهبود رویکردهای مبتنی بر رابط‌های غیرتهاجمی مغز و کامپیوتر (BCIs) هدایت کرده است. BCI ، ارتباط مستقیم بین مغز و یک دستگاه خارجی را بدون دخالت هیچ گونه فعالیت عضلانی فراهم می کند. این سیستم راه را برای ارتباط قابل اعتماد و توانبخشی مؤثر برای افراد محروم از نظر جسمی هموار می کند. افراد فلج معمولاً با چالش‌های زیادی در عملکردهای حسی­حرکتی و ارتباط با محیط روبرو هستند، بنابراین تقاضا برای توانبخشی پیشرفته، سازگار و شخصی‌شده افزایش می‌یابد. در طی چند دهه گذشته، مطالعات متعددی برای بهبود کاربردهای رابط­ مغز-کامپیوتر با اهدافی از ارائه وسایل ارتباطی تا توانبخشی عملکردی توسعه یافته است. در حال حاضر، استفاده از سیستم های BCI مبتنی بر سیگنال­های مغز (EEG) بسیار فراگیر شده است. تصور حرکتی  (Motor Imagery)به عنوان فرآیند شناختی تصور حرکت یکی از اعضای بدن مانند دست‌ها، پاها و زبان، بدون حرکت دادن آن قسمت تعریف می‌شود. با توجه به این موضوع، MI-BCI  یک رابط برای بیماران مبتلا به اختلالات حرکتی فراهم می کند تا با کنترل پروتزهای روباتیک، ویلچرها و سایر دستگاه ها با محیط تعامل داشته باشند.

 در این پروژه هدف کنترل یک ماوس با تصور حرکت و از طریق سیگنال EEGاست به طوریکه با ثبت سیگنال­های مغز، تصور حرکتی تشخیص داده شده و ماوس در جهت تشخیص داده شده حرکت کند. الگوریتم­های به کار گرفته شده باید به اندازه کافی برای پیاده­سازی عملی، سبک و مناسب باشند و در عین حال دقت کافی داشته باشند.